حیران یکشنبه 84/11/23 ساعت 11:34 صبح چه جهان پیچیده ای در درون دارم... کوهها و رودها و سرزمینها آنقدر در من هستند که گویی از فضایی بی پایان شکل گرفته ام بهت من سرتاسری ست بهت من، از خویشتن خودم سر آغاز می یابد بهت من بی خواب است چقدر طولانی و سهمناک می شود گاه این راه بلند همه چیز اطراف من نفس می کشد و زنده است اما درست در لحظاتی که می اندیشم، می بینم که در این مسیر تنهای تنهایم اما جهان، سرشار از اندیشه های مردمان است اندیشه هایی کوتاه و موقتی و گاه بلند و پردوام نگاه می کنم و باز نگاه می کنم مبهوت من و جهان و اندیشه و خداوندم رفتگر راه پنهانم که در من است و با من من، سازنده نیستم، آشکارگرم آشکارگر راهی که در من و با من است.. راهِ من... راهِ ما... درود و دوصد بدرود نوشته شده توسط: چه فرقی میکنه ؟ نوشته های دیگران ()